Wystawa fotograficzna Raymonda Clementa (LU) pt.
Family of Polish Jazz
„Widzieć znaczy słyszeć…” – tak wielkimi literami napisał Larry Nylund w Reno Evening Gazette o wystawie na Uniwersytecie Nevady, gdzie pokazano The Family of Jazz, niepowtarzalną kolekcję zdjęć świata jazzowego autorstwa Raymonda Clementa.
Przygoda Raymonda Clementa z fotografią jazzową rozpoczęła się w latach 70. Do podjęcia tego tematu zainspirował go koncert Duke’a Ellingtona w Wiltz (Luksemburg). Pierwsza wystawa 150 zdjęć o tematyce jazzowej odbyła się w ratuszu na pl. Stanisława podczas festiwalu Nancy Jazz Pulsations w 1975 r. Odtąd kolekcja Family of Jazz stale powiększała się o nowe prace. Wystawa była pokazywana w największych galeriach fotograficznych w Paryżu, Brukseli, Nowym Jorku i Berlinie. Obecnie część kolekcji jest prezentowana w Abbaye de Neumünster w Luksemburgu.
Family of Polish Jazz to część projektu poświęcona wyłącznie polskim muzykom jazzowym. Przez wiele lat, począwszy od lat 70., Raymond Clement dokumentował koncerty na festiwalach Warsaw Jazz Jamboree i na mniejszych imprezach w całej Polsce. Fotografował polskich mistrzów jazzu – Tomasza Stańkę, Zbigniewa Namysłowskiego, Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Zbigniewa Seiferta, Michała Urbaniaka. W ten sposób powstała wyjątkowa kolekcja zdjęć polskich muzyków jazzowych, która jeszcze nigdy nie była jako taka pokazywana publiczności.
Od lat 80. w swoich fotografiach przyrody i krajobrazów, wykonywanych profesjonalnymi obiektywami 4’x5’, 8‘x10’ i aparatami panoramicznymi, Raymond Clement zmienił pierwotne „widzieć znaczy słyszeć” w „widzieć znaczy czuć”. W tym czasie Clement odszedł także od fotografii czarno-białej na rzecz kolorowej, a później – cyfrowej. Swój międzynarodowy sukces zawdzięcza bliskiej relacji z naturą, którą odbiera wszystkimi zmysłami. Dzięki swojej wrażliwości Raymond Clement przekłada niepowtarzalne wibracje, przejawy i dźwięki natury na obrazy, które może zobaczyć każdy z nas.
Oficjalna inauguracja festiwalu
Koncert inauguracyjny
jazz
Susana Raya – śpiew, gitara (ES), Michał Tokaj – fortepian (PL), Marc Demuth – kontrabas (LU), Sebastian Frankiewicz – perkusja (PL)
Być może niektórych zaskoczy skład tego zespołu jazzowego, który tworzą: hiszpańska wokalistka i gitarzystka, polski pianista, polski perkusista i luksemburski kontrabasista. Susana Raya i Michał Tokaj poznali się w Żorach podczas Międzynarodowych Dni Jazzowych dla Muzyków Śpiewających Voicingers. W 2012 r. finalistom żorskiego konkursu akompaniowali: Marc Demuth na kontrabasie, Michał Tokaj na fortepianie i Sebastian Frankiewicz na perkusji, zaś Susana Raya, jedna z finalistek edycji z 2010 r., współprowadziła warsztaty odbywające się w tym samym czasie co konkurs i festiwal Voicingers. Susana i Michał odkryli wówczas muzyczne pokrewieństwo dusz, które legło u podwalin tego wspólnego projektu, zaprezentowanego po raz pierwszy na festiwalu w Żorach w 2012 r. Dobór sekcji rytmicznej był prosty – Sebastian i Marc znają się od lat i należą do najlepszych muzyków jazzowych w swoich krajach. W programie koncertu znajdą się zarówno kompozycje własne grupy, jak i nowe aranżacje standardów jazzowych. Śródziemnomorski rytm i energia świetnie komponują się z duchem otwartych przestrzeni kreowanych przez środkowoeuropejskiego poetę fortepianu.
Zakończenie wystawy fotograficznej Raymonda Clementa
Family of Polish Jazz
DJ Meetin’ – DJ Papa Zura (PL), DJ Burn Reynolds (PL) & DJ Brave (LU)
DJ BRAVE
DJ, muzyk i tancerz. Zajmuje się muzyką od 1990 r., występując na festiwalach w wielu krajach Europy (Hiszpania, Niemcy i Luksemburg). Był członkiem licznych zespołów, takich jak: „Mike M.C. and the Lyrical Force” (perkusista i tancerz), „chaos am re” (perkusista, gitarzysta i wokalista), „Catharsis” (wokalista, perkusista i grający na didgeridoo) oraz „Ethnolution” (wokalista i perkusista). Od 2007 r. jest członkiem „The Real Time Spinners”. DJ Brave pracuje także jako nauczyciel w kilku instytucjach w Luksemburgu (Pop Music Academy, APEMH i Czerwony Krzyż), w których prowadzi warsztaty didgeridoo i uczy podstaw gry na gitarze i perkusji (perkusja latynoska, djembe i udu). Często pracuje z dziećmi.
BURN REYNOLDS [PL]
Doświadczony DJ klubowy i radiowy, aranżer muzyki teatralnej, jest znany ze swoich audycji radiowych. Członek kolektywu DJ-ów Soul Service, wraz z którym wydaje serię kompilacji „Polish Funk”, prezentującą polską muzykę taneczną z lat 60. i 70. DJ Burn Reynolds gra eklektyczną mieszankę, od muzyki soul, funk i disco, przez polską muzykę, do rocka, jazzu i psychodelicznych brzmień.
PAPA ZURA [PL]
Członek kolektywu Soul Service. Jest jednym z autorów serii „Polish Funk” (wydanej we współpracy z Polskimi Nagraniami), w tym albumów „Why Not Samba” i „Off Season”. DJ Papa Zura miksuje raw funk, afro, soul i rhythm’n’bluesa.
SOUL SERVICE [PL]
Funk, soul i jazz to muzyka stworzona do tańca, która jest podstawą wszystkich gatunków współczesnej muzyki tanecznej. Nie jest jednak szczególnie popularna wśród DJ-ów i rzadko można ją usłyszeć w klubach. Polska nie różni się w tej kwestii od reszty świata – jest tu zbyt wielu DJ-ów ślepo podążających za modą i za mało prawdziwej muzyki w klubach. Na szczęście czterech najbardziej funkowych i muzycznie rozwiniętych polskich DJ-ów spotkało się, aby powołać do życia wyjątkowy kolektyw, który promuje dobre wibracje w polskich klubach. Każdy z DJ-ów gra na imprezach od niemal 10 lat, postanowili więc połączyć siły i działać pod wspólną nazwą – Soul Service.
W poszukiwaniu najlepszych funkowych utworów Soul Service sięgnęło do zapomnianego bogactwa starych nagrań polskich wytwórni. Od lat DJ-e przeczesują antykwariaty, pchle targi i strychy dziadków, szukając polskich nagrań inspirowanych muzyką funk. Pokazać światu siłę rodzimych polskich rytmów – oto zamysł kompilacji „Polish Funk”, wydanej przez Soul Service we współpracy z Polskimi Nagraniami, najstarszą działającą polską wytwórnią płytową.
Warsztaty tradycyjnego śpiewu polskiego
prowadzone przez Magdę Sobczak i Sylwię Świątkowską z Kapeli ze Wsi Warszawa we współpracy z INECC Luxembourg
Kapela ze Wsi Warszawa
(folk)
Tej formacji nie trzeba zapewne nikomu przedstawiać. Najbardziej chyba znany nie tylko w Polsce, ale i na świecie zespół grający muzykę folk w najszerszym z możliwych rozumieniu. Ich sceniczne emploi to nie tylko oryginalne ludowe instrumenty muzyczne oraz specyficzna technika wokalna, tzw. „śpiewokrzyk”, to także niezwykle oryginalna warstwa rytmiczno-harmoniczna, nowatorskie podejście do brzmienia oraz wykorzystanie współczesnej technologii i elektroniki w celu osiągnięcia zaskakującego efektu brzmieniowego.
KZWW wystąpiła już w Luksemburgu dwukrotnie – w roku 2007 na zaproszenie Kulturfabrik w Esch-sur-Alzette oraz w roku 2008 na zakończenie I Festiwalu Kultury Polskiej w Luksemburgu. Z okazji III edycji Festiwalu Kultury Polskiej 13 kwietnia 2013 r. będziemy mogli znowu usłyszeć ten zespół w Luksemburgu, tym razem w sali Tramsschapp na Limpertsbergu. Częściowo zmieniony skład, nowy repertuar – ale energia i wibracje zawsze te same!
Warsaw Village Band: Zagrajcie muzykanty
Warsaw Village Band: Baba w piekle
Warsaw Village Band: Zurawie
Warsaw Village Band: Rybicka
Wszystkim amatorom śpiewu (niekoniecznie polskiego i niekoniecznie ludowego) pragniemy szczególnie zarekomendować ten nowy wspólny projekt INECC (Europejskiego Instytutu Śpiewu Chóralnego) oraz polska.lu asbl. Warsztaty tradycyjnego śpiewu polskiego poprowadzą solistki Kapeli ze Wsi Warszawa – Magdalena Sobczak i Sylwia Świątkowska. Nauczyć się będzie można kilkunastu pieśni ludowych, które wszak śpiewane były nie tylko w zagrodach i obejściach, ale stanowiły nierzadko inspirację dla największych polskich kompozytorów – Chopina, Szymanowskiego i Lutosławskiego. Nauka polegać będzie nie tylko na przyswojeniu sobie tekstów i melodii, ale przede wszystkim na opanowaniu specjalnej techniki śpiewu, właściwej dla niektórych regionów Polski, zwanej „śpiewokrzykiem”. „Śpiewokrzyk” to wg wielu opracowań naukowych także doskonały punkt wyjścia do wielu innych technik wokalnych, bowiem przy okazji zdobywamy zdolność pełnej kontroli nad oddechem oraz pracą strun głosowych!
Niezwykle aktrakcyjnym elementem warsztatów niech będzie też to, iż prowadzące będą akompaniować kursantom na oryginalnych instrumentach ludowych – m.in. fideli płockiej zwanej suką oraz cymbałach. Warsztaty zakończy wspólny występ wszystkich kursantów wraz z Kapelą ze Wsi Warszawa w niedzielę 14 kwietnia. Ponadto wszyscy, którzy zapiszą się na warsztaty organizowane przez INECC, otrzymają także darmowe bilety na koncert Kapeli w sobotę 13 kwietnia!
Warsztaty prowadzone będą w jęz. polskim i angielskim. Możliwe jest także zorganizowanie tłumaczenia symultanicznego dla osób francuskojęzycznych.
INECC Luksemburg
Europejski Instytut Śpiewu Chóralnego
INECC odgrywa ważną rolę w życiu muzycznym i chóralnym Wielkiego Księstwa Luksemburga. Instytut współpracuje z Ministerstwem Kultury i z władzami miasta Luksemburga, a także ze związkami chórów, ze szkołami ogólnymi i ze strukturami nauczania specjalistycznego oraz ze scenami muzycznymi.
INECC zajmuje się różnoraką działalnością:
Niech śpiew sprawi, że słyszalny będzie głos każdego z nas!
Koncert na zakończenie warsztatów INECC
Koncert uczestników warsztatów z udziałem Kapeli ze Wsi Warszawa
Koncert polskiej i luksemburskiej muzyki sakralnej
Chór Katedry Warszawsko-Praskiej «Musica Sacra» (PL) i «Chorus salicti» (LU)
La chorale Musica Sacra
Chór Musica Sacra powstał w 2002 r. Od roku 2004, na mocy dekretu JE Arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia funkcjonuje jako Chór Katedry Warszawsko-Praskiej. Zespół brał udział w wielu prestiżowych międzynarodowych festiwalach: we Francji: „Festival des Cathedrales” w St. Quentin i „Courant d’Art” w Rouen; w Niemczech: „Altstadtherbst” w Düsseldorfie, „Hagener Chorfest” w Hagen, „Wege durch das Land” w Höxter na zamku Corvay; we Włoszech: Festiwal Kultury Polskiej w Rzymie oraz w Polsce: „Wratislavia Cantans”, „Laboratorium Muzyki Współczesnej” w Warszawie, „Gaude Mater” w Częstochowie, „Festiwal Filmowy i Artystyczny” w Kazimierzu Dolnym i w Międzynarodowy Festiwal „Musica Sacra w Katedrze Warszawsko-Praskiej”, którego był współorganizatorem.
Artystyczne pole działalności chóru to przede wszystkim współczesna muzyka sakralna. Zespół prowadzi działalność koncertową w kraju i za granicą i ma na swym koncie występy w: Niemczech, Francji, Włoszech i USA, realizacje nagrań telewizyjnych, a także projektów operowych – Straszny Dwór St. Moniuszki na deskach Rosemont Theatre w Chicago. Chór dokonał prawykonań utworów: Witolda Lutosławskiego, Stanisława Moryto, Mariana Borkowskiego, Pawła Łukaszewskiego (m.in. polskie prawykonanie Missa de Maria a Magdala), Joëla Merah z Francji oraz kompozytorów amerykańskich: Borisa Alvarado (Chile), Daniela Luzko (Paragwaj) i Douglasa Pew (USA). W 2006 r., na VII Konkursie Chórów Katedralnych we Francji, zespół został uhonorowany Nagrodą Miasta St. Quentin za najwybitniejszą kreację muzyki współczesnej. Chór Katedry Warszawsko-Praskiej Musica Sacra nagrał i wydał siedem płyt CD, z których pięć otrzymało nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk. Są to: Misterium Stabat Mater Włodka Pawlika zadedykowane Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi Wielkiemu (MSE001), nagrana z Ravel Piano Duo i pianistą Marcinem Łukaszewskim płyta z Liebeslieder-Walzer Johannesa Brahmsa i Duette Feliksa Mendelssohna (MSE 002) oraz płyta Arcydzieła muzyki chóralnej z kompozycjami Góreckiego, Kilara (world premiere recording), Tavenera, Pärta i Vasksa (MSE 003). Kolejne płyty to: Dies Irae Mariana Borkowskiego (MSE 011), które uznano za „Najwybitniejsze nagranie muzyki polskiej” w 2006 r., a także wyróżnione wydawnictwo Gorzkie Żale Stanisława Moryto (MSE 019), które w 2009 r. otrzymało dwie nominacje do nagrody Fryderyk w kategoriach: „Muzyka współczesna” i „Najwybitniejsze nagranie muzyki polskiej”. Rok 2010 przyniósł zespołowi sukces w postaci nagrody Fryderyk w kategorii „Muzyka chóralna i oratoryjna” za płytę Laudate Dominum (MSE 027).
Zespół współpracował z wybitnymi polskimi orkiestrami m.in. z: Polską Orkiestrą Radiową (dyr. Piotr Borkowski, Jan Łukaszewski), Orkiestrą Filharmonii Częstochowskiej (dyr. Marco Castellini), Łomżyńską Filharmonią Kameralną (Jan Miłosz Zarzycki), Nową Orkiestrą Kameralną (dyr. Paweł Kos-Nowicki) i Concerto Avenna (dyr. Andrzej Mysiński) oraz solistami: Iwoną Hossa, Anną Mikołajczyk-Niewiedział, Bożeną Harasimowicz, Justyną Stępień, Bernadettą Grabias, Wojciechem Gierlachem, Joanną Woś, Urszulą Kryger, Jackiem Laszczkowskim, Rafałem Siwkiem, Dariuszem Machejem, Robertem Cieślą, Ryszardem Cieślą, Leszkiem Skrlą, Janem Bokszczaninem, Przemysławem Firkiem, Jarosławem Brękiem. Chór Katedry Warszawsko-Praskiej Musica Sacra działa w ramach projektu „Instytut Musica Sacra” obejmującego także: „Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski Musica Sacra” i wydawnictwo „Musica Sacra Edition”. Emisję głosu i opiekę wokalną nad chórzystami prowadzi Joanna Łukaszewska. Dyrektorem artystycznym chóru jest jego założyciel Paweł Łukaszewski.
Chorus salicti
Chorus salicti est un chœur international jeune et dynamique, fondé en Luksemburg en décembre 2010 par Marcin Wierzbicki et composé de choristes expérimentés provenant des milieux amateur et professionnel.
Chorus salicti to młody, lecz dynamicznie rozwijający się chór. Założony w grudniu 2010 r. przez Marcina Wierzbickiego, składa się z chórzystów o dużym doświadczeniu tak w amatorskim, jak i zawodowym śpiewie chóralnym. W ciągu zaledwie 2 lat swojego istnienia Chorus salicti przygotował kilka programów indywidualnych (w tym koncerty kolędowe oraz program, na który składały się fragmenty Stabat Mater od średniowiecza do XX w.), brał także udział w wielu dużych projektach symfoniczno-oratoryjnych, m.in. Pasji wg św. Jana J.P. Kemmera z Orkiestrą Filharmonii Luksemburskiej w lutym 2012 r., w czerwcu i lipcu tego samego roku wspólne z chórem z Consdorf oraz Harmonie Municipale d’Echternach w koncertach z Carmina burana C. Orffa, zaś w grudniu w katedrze w Metz w wielkim galowym koncercie na zakończenie prezydencji Lotaryngii w Wielkim Regionie. Na koncert ten, pod dyrekcją Jacky Locksa, z udziałem 3 innych chórów, orkiestry symfonicznej oraz solistów, złożyło się 20 utworów zatytułowanych Alleluja takich kompozytorów jak Buxtehude, Bach, Haendel, Mozart czy Twardowski. Chorus salicti jest finalistą konkursu „A vous de chanter” zorganizowanego przez INECC w roku 2011, a wykonany przez chór utwór Pieśń o Narodzeniu Pańskim zarejestrowany i wydany został na płycie CD.
Marcin Wierzbicki
Kompozytor, dyrygent, tenor oraz kontratenor. Studia z kompozycji w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie ukończył z dyplomem z wyróżnieniem w roku 1993, zaś w roku 2004 uzyskał tytuł doktora sztuki tej uczelni. Jest założycielem Chorus salicti oraz działającego od 3 lat w Luksemburgu Hoquetus Ensemble – solowego zespołu wokalnego specjalizującego się w muzyce dawnej. Marcin Wierzbicki jest także dyrygentem kilku innych chórów luksemburskich, w tym Chorale Ste Cecile Bourscheid i Steeëner Sängerfrenn. Ze swoimi zespołami przygotowuje kilkadziesiąt programów rocznie, od mszy i uroczystości kościelnych i państwowych, poprzez występy na różnych imprezach kulturalnych (m.in. Tour des Melodies, Veianer Bicherfest, Festival Medieval de Vianden etc.), po duże projekty i koncerty z udziałem innych zespołów wokalnych i instrumentalnych. Marcin Wierzbicki jest także organizatorem imprez kulturalnych w Wielkim Księstwie Luksemburga, m.in. Festiwalu Kultury Polskiej oraz Festiwalu CinEast. Za swój wkład w promocję kultury polskiej za granicą M. Wierzbicki otrzymał w roku 2011 od Ministra Kultury Rzeczypospolitej Polskiej srebrny medal „Gloria Artis”.
Beata Szalwinska Aconcagua Project (PL/LU)
część I: utwory na fortepian solo kompozytorów polskich i luksemburskich
część II: A. Piazzola Aconcagua Concerto
Beata SZALWINSKA, pianiste
Beata Szałwińska – światowej sławy polska pianistka, absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie. Jako stypendystka rządu francuskiego studiowała w Ecole Normale de Musique Alfred Cortot w Paryżu. Obecnie mieszka w Luksemburgu, gdzie kontynuuje karierę pianistyczną jako solistka (przez wiele lat współpracowała z prof. Ryszardem Karczykowskim). Jest założycielką Aconcagua Project, w którego skład wchodzą m.in. muzycy Orkiestry Filharmonii Luksemburskiej, bandoneonista Gilberto Pereyra i cymbalistka Tatiana Eletskaja.
Na początku 2012 r. pianistka wydała drugą płytę ze światową premierą nowej wersji Aconcagua Concerto – Astor Piazzolla. Płyta powstała dzięki współpracy Aconcagua Project z centrum kultury Kinneksbond w Mamer w Luksemburgu. Wydarzenie to zainaugurowało działalność Kinneksbond i stało się jego wizytówką. Krytycy muzyczni na całym świecie uznali ten album za jeden z najbardziej wybitnych, znaczących i ekspresyjnych hołdów oddanych Astorowi Piazzolli.
Na koncercie Beata Szałwińska – Aconcagua Project w ramach III Festiwalu Kultury Polskiej usłyszymy 9 preludiów op. 1 K. Szymanowskiego, utwór Alba C. Lennersa, a także Aconcagua Concerto A. Piazzolli zaaranżowany specjalnie dla Beaty Szałwińskiej na fortepian solo i sekstet (w oryginale koncert ten jest napisany na bandoneon i orkiestrę). Wysłuchamy także kilku utworów z udziałem argentyńskiego bandeonisty Gilberta Pereyry.
Beata Szalwinska: Aconcagua Concerto. part 1
Beata Szalwinska: Aconcagua Concerto. part 2
Beata Szalwinska: Piazzola. Milonga sin Palabras
Maraton filmów polskich i luksemburskich
Opowieści z chłodni
reż. Grzegorz Jaroszuk
PL, 2011, 27 min, VO ST ENG
Groteskowa historia młodej dziewczyny i chłopaka, którzy pracują w tym samym supermarkecie. Okrzyknięci najgorszymi pracownikami sklepu mają znaleźć nowy cel i w zaledwie dwa dni rozpocząć lepsze, bardziej wartościowe życie. Z pomocą zupełnie niespodziewanie przychodzi im popularny teleturniej.
www.polishshorts.pl/en/film_catalogue/fiction/1002/
Boo! / Muka
reż. Kordian Kądziela
PL, 2012, 27 min, VO ST ENG
Józef ma 40 lat i niewiele powodów, by witać każdy poranek z uśmiechem na ustach. Kobiet w życiu miał tyle, ilu przyjaciół – zero. Jego przestrzeń życiowa nie przekracza trzech metrów kwadratowych. Tyle bowiem miejsca ma zarówno w pracy (budka parkingowa), jak i w mieszkaniu (pokoik w lokum matki). Sytuacja dodatkowo się komplikuje, gdy pewnego dnia zostaje aresztowany przez dwóch obcych mężczyzn w niemodnych garniturach. Muka! to słodko-gorzka historia oparta na motywach Procesu Franza Kafki.
www.polishshorts.pl/en/film_catalogue/fiction/1146/
Date-Lech
reż. Michel Tereba, Georges Waringo
LU, 2009, 18 min, VO ST ENG
Lisi i Georges, którzy dopiero co rozstali się ze swoimi partnerami, przychodzą na spotkanie „speed dating”, gdzie spotykają bardzo nietypowe grono. Przede wszystkim muszą jednak odpowiedzieć sobie na pytanie, czy w ogóle CHCĄ wchodzić w nowy związek?
www.podium.lu/video-newest/54-date-lech-virschau
De Bommeleeër
reż. Michel Tereba
LU, 2008, 3 episodes 25 min, VO ST ENG
Współczesna slapstickowa komedia nawiązująca do prawdziwych wydarzeń. Bommeleeër – mityczna postać terrorysty z historii Luksemburga – powraca, by sterroryzować Wielkie Księstwo. Postanawiają się z nim zmierzyć Mulles i Frunnes, równie bystrzy, co stuknięci policjanci. W miarę rozwikływania zagadki Bommeleeëra zdajemy sobie sprawę, że czasem zło może okazać się dobrem…
Prezentacja albumu ITINERARY – Resonance z reprodukcjami prac Elisabeth Calmes (LU) oraz płytą CD z kompozycjami Ignacego Frederika Heringi (PL-NL) inspirowanymi obrazami E. Calmes. W obecności artystów.
Wieczór specjalności kulinarnych polskich i luksemburskich
Książka Itinéraire-résonnance: Luxembourg-Paris-Manhattan-Warsaw odzwierciedla malarską drogę Elisabeth Calmes – z Luksemburga, gdzie urodziła się malarka, przez Paryż, w którym mieszkała i pracowała, Nowy Jork, gdzie malowała przez pewien okres, po ostatni krótki pobyt w Warszawie. Do Polski zawiodły artystkę więzy rodzinne i emocjonalne z tym krajem.
W 2012 r. w Polsce odbyła się wystawa E. Calmes pt. Itinerary-Luxembourg-Paris-Manhattan. Podczas wernisażu tej wystawy została wykonana muzyka młodego polsko-holenderskiego kompozytora Frederika Heringi, zatytułowana Itinerary-Lux-Paris-Manhattan-Warsaw. Do napisania tej muzyki, skomponowanej specjalnie na ten wernisaż, zainspirowały Heringę obrazy artystki. Kompozycja ta natchnęła z kolei E. Calmes do namalowania serii małoformatowych prac na papierze lub płótnie, o bardzo różnorodnej tematyce i wykonanych różnymi technikami. Seria Résonnance jest więc odpowiedzią na muzykę Frederika Heringi, rezonansem muzyki, która sama została zainspirowana malarstwem Calmes. Doszło zatem do prawdziwego dialogu dzieł sztuki: Itinéraire-Résonnance. Inspiracją dla prac z serii Résonnance była jednak również tragiczna historia Polski, którą artystka miała okazję poznać w czasie wizyt w Muzeum Powstania Warszawskiego i w Muzeum Chopina, a także w czasie rozmów z Polakami. Polska, początkowo tak odległa, stała się częścią malarstwa Calmes. Książka Itinéraire-Résonnance została zaprezentowana na Festiwalu Frankofonii w Ambasadzie Luksemburga w Warszawie przy dźwiękach muzyki Frederika Heringi.
Stanisław Soyka & Soyka Quintet+
oraz Hoquetus Ensemble (LU)
Polska i luksemburska poezja śpiewana. Koncert zorganizowany we współpracy z Printemps des Poètes
Stanislaw Soyka – wokalista, instrumentalista i kompozytor, od lat jeden z najważniejszych artystów na polskiej scenie muzycznej. Śpiewa i pisze o miłości i jej braku, o tęsknocie i nieodwracalności zdarzeń. Nie ucieka też przed wielkimi problemami współczesności. W jego dorobku znajdziemy ponad 35 albumów, z których kilka osiągnęło platynowe nakłady. Nigdy nie poddał się modom i trendom, wypracowując swój własny język muzyczny. Jego styl jest rozpoznawalny od pierwszych dźwięków, a bogactwo repertuaru może przyprawić o zawrót głowy.
Na koncercie w ramach luksemburskiej Wiosny Poetów Soyka wykona pieśni, które skomponował do wierszy takich polskich poetów jak: Czesław Miłosz, Wisława Szymborska, Leopold Staff, Halina Poświatowska i Bolesław Leśmian, a także do pięciu sonetów Williama Szekspira.
Wokaliście będzie towarzyszyć Soyka Kwintet +. Zespół, który powstał w 2004 r., tworzą obecnie: Stanisław Soyka – fortepian, śpiew, Aleksander Korecki – saksofony, flet, Przemek Greger – gitary, Marcin Lamch – kontrabas, Zbyszek Uhuru Brysiak – instrumenty perkusyjne, Kuba Sojka – bębny, śpiew, Antoni Sojka – realizacja dźwięku i instrumenty klawiszowe.
Kwintet + gra muzykę w stylu chamber pop z elementami jazzu, soul i polskiej muzyki tradycyjnej. Zespół dysponuje bogatą paletą barw, a kompetencje i jazzowe temperamenty muzyków wyzwalają unikalną moc muzyki improwizowanej. Stanisław Soyka to artysta z charyzmą performera. Jego mistrzowski śpiew sprawia, że wkrótce po wejściu na scenę zjednuje sobie publiczność i prowadzi ją ścieżkami swojej wrażliwości.
Przyjdźcie, a przekonacie się o tym osobiście.
Stanislaw Soyka: To love and to loose
Stanislaw Soyka: Bootlegs Chronology
Stanislaw Soyka: Sheakspeare Sonnet 66
« post-scriptum »
Koncert rockowy
Chemia (PL) vs. Porn Queen (LU)
Chemia to rockowy zespół, na którego muzykę nikt nie pozostanie obojętny. W obecnym składzie grupa istnieje zaledwie od kilku miesięcy, ale ma już na swoim koncie liczne osiągnięcia. W 2012 r. zespół zagrał łącznie ponad 50 koncertów w Polsce, Niemczech i Kanadzie, przed gwiazdami światowego formatu: Guns’n’Roses, Red Hot Chilli Peppers, Kasabian, H – Blockx, Paul Rodgers. Ostatni zagraniczny występ odbył się w legendarnym Horseshoe Tavern w Toronto, gdzie swoje pierwsze kroki stawiały takie zespoły jak Rolling Stones czy Aerosmith.
Nad swoim najnowszym albumem, który ukaże się jeszcze w tym roku, zespół pracował z najlepszymi, nagrywając go w słynnym Warehouse Studio Bryana Adamsa w Vancouver w Kanadzie. W swojej muzyce Chemia w ciekawy sposób łączy różne stylistyki – można usłyszeć wpływy rocka, grunge, jungle, a nawet groovy disco. Obecnie zespół jest w trakcie planowania dużej trasy koncertowej, w czasie której będzie promował swój najnowszy krążek.
Porn Queen to kipiący energią i entuzjazmem zespół hardrockowy. Do życia powołało go w 2007 r. dwóch Brazylijczyków mieszkających w Luksemburgu: Lucas Ferraz (wokal, gitara) i Fred Barreto (gitara). Zespół osiągnął swój optymalny skład, gdy dołączyli do niego Luksemburczycy Yves DeVille (perkusja) i Daniel Fastro (gitara basowa). Ich muzyka inspirowana jest hard rockiem z lat 80. (Guns’n’Roses, Aerosmith) z wpływami bluesa i rock’n’rolla.
W 2010 r. grupa Porn Queen zagrała jako support przed koncertem legendarnego Slasha (byłego gitarzysty Guns’n’Roses) w luksemburskiej Rockhali. Dzięki temu świetnemu występowi zespół szybko zyskał wielu fanów i wystąpił na kilku ważnych festiwalach rockowych, m.in. Sonisphère, Rock A Field i NetRock, gdzie w 2011 r. zdobył nagrodę jury. Muzycy towarzyszyli także amerykańskiemu gitarzyście Richiemu Kotzenowi (były członek zespołów Poison i Mr. Big) w jego trasie koncertowej po Europie i grali jako support przed kolejnymi koncertami Slasha w Europie i w Brazylii.
Zespół wydał do tej pory jedną EP-kę z 4 utworami, a ich pierwszy studyjny album ma ukazać się na początku 2013 r.
polska.lu asbl
9 op Harent, L-9171 Michelau
Tél.: +352 621 51 91 92
festival@polska.lu