© Justyna Mielnikiewicz / MAPS - 3 mars 2022, Lviv La circulation à l'intérieur et autour de la gare est bien organisée pour éviter le chaos des personnes déplacées traumatisées qui arrivent. Des trains spéciaux sont fournis gratuitement et les emmènent vers la frontière. Les déplacés internes venus de toute l'Ukraine partent à l'étranger ou restent près de Lviv.

Wystawa „Portret(y) ruchu oporu. Ukraina 2004-2022.” (6.11.22 - 01.23)

"Ukraińcy ani nie chcieli, ani nie spodziewali się tej wojny. Sposób, w jaki sobie z tym poradzili, jest niezwykły, a jednocześnie ucieleśnia uniwersalną opowieść o zmaganiu się narodu z narzuconym mu zamętem." - Justyna Mielnikiewicz

Justyna Mielnikiewicz, polska fotografka, od 2004 roku dokumentuje Ukrainę, co czyni jej prace wyjątkowym długofalowym projektem dotyczącym tego kraju. W lutym 2022 wróciła na Ukrainę, aby kontynuować swój projekt i właśnie tam, w Dnieprze, zaskoczyła ją rosyjska inwazja i wojna, która wybuchła w czwartek 24 lutego. W obliczu tego wydarzenia postanowiła kontynuować pracę i udokumentować pierwsze 3 tygodnie wojny, m.in. we Lwowie, Kijowie i Dnieprze.
Przed obiektywem Justyny ​​Mielnikiewicz w cieniu wojny żyją zwykli ludzie, Ukrainki i Ukraińcy. Utrwala ich codzienność, ukazuje światu realia życia w stanie wojny, malując portret ludu zjednoczonego w oporze. Spojrzenie Justyny ​​Mielnikiewicz jest zarazem czułe i czujne, bo to także spojrzenie znawcy Ukrainy, jej geografii i jej historii, jej różnorodności etnicznej, kulturowej, religijnej i językowej. Jej fotografie ukazują ukraińską rzeczywistość w całej jej złożoności i jej paradoksach, dalekich od propagandowych czy uproszczonych ogólników.
Od lutego Rosja prowadzi śmiertelną wojnę zarówno na froncie, jak i na słowa. W ten sposób dezinformacja, skalibrowana tak, by poddawać w wątpliwość istnienie niepodległej Ukrainy na mapie Europy, zalewa sieci komunikacyjne i dyskusje. Świadectwo Justyny ​​Mielnikiewicz utrwalone na zdjęciach jest szańcem dla prawdy.

Justyna Mielnikiewicz mieszka w Tbilisi w Gruzji od 2003 roku. Jej prace były publikowane na całym świecie m.in. przez The New York Times, Newsweek, Le Monde, Stern i National Geographic. Była laureatką World Press Photo, Canon Female Photojournalist Fellowship, Magnum Foundation Caucasus Young Photographer Award, Aftermath Project Grant oraz Eugene Smith Fund. Większość jej pracy poświęcona jest długofalowym osobistym projektom, publikowanym w formie książek: Kobieta z małpą – Kaukaz w krótkich notatkach i fotografiach (2014), Ukraina biegnie przez to (2019). Ta ostatnia znalazła się na krótkiej liście 20 najlepszych książek Paris Photo i Aperture. Justynę Mielnikiewicz reprezentuje agencja MAPS.

Justyna Mielnikiewicz: „Ukraine, Civilian Resistance” (MAPS)
"Wojskowa inwazja Rosji na Ukrainę w lutym 2022 roku była dla Ukraińców szokiem, ale nie zaskoczeniem. Byli w stanie wojny od 2014 roku, kiedy rosyjscy żołnierze w zielonych mundurach bez insygniów zaanektowali Krym, chowając się za parawanem lokalnych separatystów w Słowiańsku, Krematorsku, a następnie Doniecku. Rosja zajęła terytorium Donbasu i podtrzymywała trwającą od tego czasu wojnę międzypaństwową, podstępnie zrzucając całą odpowiedzialność na Ukrainę.
Przepaść między tymi dwoma krajami stale się powiększa od czasu upadku Związku Radzieckiego. Ale dla rządu rosyjskiego państwo ukraińskie jest fikcyjnym tworem i w lutym 2022 roku Rosjanie przystąpili do działania, aby przejąć to, co uważają za swoje.
Byłam w Dnieprze, kiedy zaczęła się wojna. Już pierwszego ranka grupa lokalnych wolontariuszy, którzy w 2014 roku odegrali kluczową rolę we wspieraniu ludności podczas pierwszych miesięcy agresji, wróciła do akcji – założyła ośrodek pomocy przesiedleńcom i ochotniczym bojownikom. Ogólnokrajowy opór trwa wraz z trwającą wojną. Miejscowi obywatele gołymi rękami powstrzymują rosyjskie czołgi w miejscach takich jak Melitopol czy Chersoń."

Plenerowa wystawa zdjęć Justyny Mielnikiewicz
„Portret(y) ruchu oporu. Ukraina 2004-2022.”
wystawa plenerowa

od 3 do 27 listopada 2022
obok zamku w Clervaux
oficjalna inauguracja 3 listopada 2022 o godz. 17:00
od 7 listopada 2022 do stycznia 2023
Place de Strasbourg, Luxembourg
oficjalna inauguracja 18 listopada 2022 o godz. 11:30

wstęp wolny

zdjęcia: © Justyna Mielnikiewicz / MAPS
zdjęcie 1: Juillet 2015, Cherkasy Le capitaine Kasyanenko Nikolay Vasilevich tient sa fille dans ses bras à son retour du front, où il a passé un an.
zdjęcie 2: 3 mars 2022, Lviv La circulation à l'intérieur et autour de la gare est bien organisée pour éviter le chaos des personnes déplacées traumatisées qui arrivent. Des trains spéciaux sont fournis gratuitement et les emmènent vers la frontière. Les déplacés internes venus de toute l'Ukraine partent à l'étranger ou restent près de Lviv.


 Partnerzy i sponsorzy wystawy:

  VDL logoLogo IP Paris RGB